رسانه کلیک – یک کارشناس فناوری اطلاعات در خصوص شرایط نامطلوب بعد از فیلتر نرم افزار پیام رسان تلگرام نوشت: شکستن انحصار تلگرام به شکلی کاملا کاذب خیال تولید کننده داخلی را از بابت فرار از هزینه های رشد و ارتقای خدمات راحت کرده است.
به گزارش کلیک به نقل از عصر ارتباط؛ محمدهادی بیات کارشناس فناوری اطلاعات در یادداشتی در فرهیختگان آنلاین نوشت: برای اینکه وضعیت عرضه و تقاضا را در بازار پیام رسان های داخلی بررسی کنیم، ناچارا در ابتدا به مرور تاریخچه ارتباطات مجازی در ایران خواهیم پرداخت. پدید آمدن ارتباطات مجازی در ایران با ورود اینترنت به این کشور مقارن بود. چنان که اولین تعبیری که از اینترنت و فضای مجازی به ذهن متبادر می شود، همان ارتباطات مجازی است که از ایمیل و چت روم‌های اینترنتی و یاهو مسنجر شروع و به فیس بوک، وایبر و سپس تلگرام امروزی ختم شده است. شاید جذابیت عمده پیام رسان های موبایلی در دسترسی سریع و آسان به آنها باشد که آنها را به جذاب ترین سرگرمی مردم ایران در عصر حاضر بدل کرده و همه استفاده های ارتباطی و اطلاع رسانی آن را تحت الشعاع قرار داده است.
آغاز نگرانی از مواجهه با پدیده های فناورانه شاید از بررسی سابقه رابطه فرهنگ و فناوری در ایران منشأ بگیرد، آنجا که عموم پدیده های فناورانه به شکلی یک باره و بدون داشتن زمینه های فرهنگی به جامعه ایرانی وارد شدند و همین نداشتن فرصت فرهنگ سازی و صد البته غفلت متولیان دولتی و حاکمیتی موجب شد قبل از اینکه از منافع و فرصت های فناوری لذت ببریم، نگران عواقب و تهدیدات آن برای جامعه ایرانی باشیم.
در موضوع پیام رسان های موبایلی نیز از همان ابتدا فرصت برای خدمات دهندگان خارجی مهیا بود که از بازار بکر و بی رقیب ایران بیشتر و بیشتر بهره مند شوند. گرچه بی اعتمادی به توان داخلی و جدی نگرفتن متخصصان ایرانی موجب شد فرصت های محدود ورود فناوری در ایران یکی پس از دیگری از بین برود و فضا بیش از پیش برای رقبای قدرتمند خارجی فراهم شود، به شکلی که وایبر و نرم افزار پیام رسان تلگرام بازیگران بلامنازع این عرصه حتی در مقاطعی فرصت مذاکره با دولت ها را پیدا کردند.
هوشمندی تلگرام در ارائه خدمات و امکانات جدید و کاربردی که اتفاقا متناسب با فرهنگ و نیازهای کاربران ایرانی صورت می‌گرفت، در کنار غفلت دستگاه های فرهنگی و سیاستگذار موجب شد در مقطعی نه چندان کوتاه نرم افزار پیام رسان تلگرام معادل بستر اصلی فضای مجازی تلقی شود و این فرهنگ سازی حجم عمده کاربران را به این سمت هدایت کند، بخش عمده ای از سرمایه ها و منابع دیجیتال را به این سمت سوق دهد، ضربه های غیرقابل جبرانی را در عرصه فضای مجازی وارد کند و از این حیث همه شئون فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی امنیتی فضای مجازی را با تهدیدات بالقوه مواجه سازد تا نهایتا با ورود قوه قضائیه و همکاری قوه مجریه دسترسی به این پیام رسان در ایران مسدود شود.
- فارغ از اینکه تا چه اندازه در قطع دسترسی کاربران به تلگرام موفق عمل شده و اینکه عوامل اجتماعی، فرهنگی، فناورانه و حتی سیاسی در برخورد با این وجه از فناوری بررسی و چاره اندیشی شده است. نکته جالب توجه اینجاست که در میان کشمکش های سیاسی، حقوق کاربران ایرانی کمتر مورد توجه موافقان و مخالفان فیلترینگ نرم افزار پیام رسان تلگرام و حتی سیاستگذاران و متولیان فضای مجازی قرار گرفته و به نوعی مردم، در حالی که نیاز به ارتباطات را بیشتر از گذشته احساس می کنند در این میان سردرگم رها شده اند.
- متاسفانه دولت ها در دو دهه گذشته برای پدیده نوظهور فضای مجازی برنامه ای نداشته اند و البته وجود متولیان متعدد برای این فضا موجب شده است، عزم جدی و راسخی برای ساماندهی این پدیده ملاحظه نشود. در عین حال فعالیت های پراکنده در این عرصه نیز بیش از اینکه متناسب با شأن دولت در حد سیاستگذاری و راهبری کلی باشد، به نوعی دخالت در امور جزئی تلقی و عموما به هدر دادن منابع و فرصت ها و بدبینی کاربران منجر شده است.
به‌عنوان مثال در مورد شکستن انحصار نرم افزار پیام رسان تلگرام که در نامه رییس جمهور به آن اشاره شده است، متاسفانه به ایجاد بازار انحصاری برای تعداد معدودی از پیام رسان های داخلی منجر شده که نه تنها موجب رشد و ارتقای آنها نمی شود، بلکه هزینه های گزافی برای برندهای ایرانی در عرصه خدمات و محصولات دیجیتال ایجاد کرده و می کند و انگیزه را از استعدادهای تازه وارد در این بخش خواهد گرفت و از طرفی به شکلی کاملا کاذب خیال تولید کننده داخلی را از بابت فرار از هزینه های رشد و ارتقای خدمات راحت می کند؛ انحصاری که مانند انحصار در بازار خودرو تولید کنندگان و ارائه دهندگان خدمات داخلی را در حالی که از موضع بالا اصلا صدای مخاطب را نمی شوند، ضعیف و ضعیف تر کرده و به حجم انبوه نارضایتی و بی اعتمادی مخاطبان خواهد افزود (مدیر عامل سروش از عدم تامین نیازهای زیرساختی توسط دولت اظهار گله مندی کرد).
امروزه با عجین شدن فناوری های ارتباطی با همه ابعاد زندگی روزمره شهروندان، تصمیم گیری در این عرصه ها بیش از آنکه محتاج داشتن پلتفرم و دانش فنی باشد، نیازمند پیوست های فرهنگی و اجتماعی است، چرا که موفقیت یا عدم موفقیت یک ابزار یا حتی پلتفرم را کاربرانی که آحاد جامعه هستند، شکل می دهند و بدون داشتن آگاهی از خواست و نیازها و حتی منافع آنها نمی توان تصمیمات موفقی را اتخاذ کرد که با همراهی و موافقت قاطبه جامعه همراه باشد.
click.ir/1397/02/23/people-rights-telegram-filtering/